startpagina
teksten Osse canon *
de 50 vensters: een overzicht
ontstaan canon
canonkaart
links
contact & colofon
zoeken

De Osse canon geeft in 50 vensters de geschiedenis weer van de gemeente Oss, vanaf de prehistorie tot aan de huidige tijd.

De Osse canon wil de lokale geschiedenis voor een breed publiek toegankelijk en laagdrempelig maken; deze canon is van én voor iedereen in de gemeente Oss.

  vorig venster volgend venster
 
  Het Maasland globaliseert
49. Het Maasland globaliseert
  1970 - heden
 

De laatste 25 jaar is in het Maasland ‘de grote wereld’ een heel stuk zichtbaarder geworden. Neem bijvoorbeeld de buurtsupermarkt: die biedt producten aan uit Brabant, maar ook uit Nieuw-Zeeland en Argentinië. En kijk naar onze scholieren en studenten: zij maken verre reizen voor studie en stage. Natuurlijk zien we het ook op bedrijfsgebouwen waar naam en logo van een plaatselijke ondernemer verdwijnen. In de plaats daarvan komt het logo van een bedrijf dat beursgenoteerd is in een ander werelddeel. Dat kan ertoe leiden dat medewerkers van een goedlopend bedrijf in Oss op straat worden gezet, omdat geldschieters in Singapore vinden dat de arbeidskosten binnen het totale concern moeten afnemen.

In 1886 verplaatste de firma Meulemans haar graanhandel van Herpen naar Ravenstein. Daar was een mooie plek beschikbaar aan de Maasdijk, bij de losplaats. Zo begon de geschiedenis van een groot mengvoederbedrijf, waar veel inwoners van Ravenstein hun boterham verdienden. Toen Meulemans in 1950 wegens ruimtegebrek dreigde te vertrekken, koos de gemeente Ravenstein voor het behoud van werkgelegenheid. Het bedrijf mocht uitbreiden in de uiterwaarden.
Ruim een halve eeuw later levert de bio-industrie een belangrijke bijdrage aan de Nederlandse export. Inmiddels is mengvoedergigant De Heus actief in het Meulemanscomplex, dat de skyline van Ravenstein beheerst. Er zijn ook klachten over stank en geluidsoverlast en het is de vraag of het bedrijf door mag blijven gaan in deze kleinschalige omgeving. Het welzijn van veel Ravensteiners is één belang, de bijdrage van De Heus aan de export een ander.

In 1923 richtte Saal, zoon van de Osse vleesfabrikant Arnold van Zwanenberg, het bedrijf Organon op. Hij vroeg zich af of met het vele slachtafval misschien geen nuttig materiaal werd weggegooid. Daarbij dacht hij vooral aan de geneeskunde. Saals nieuwe bedrijf vervaardigde als eerste in Europa het geneesmiddel insuline. Sedertdien groeide Organon als kool. Na de oorlog leverde vooral de productie van de anticonceptiepil het bedrijf internationale naamsbekendheid op. Jarenlang pakten nijvere nonnenhanden in onze regio deze pil in, in een tijd waarin de officiële katholieke leer zich verzette tegen deze vorm van gezinsplanning.
Door fusie met kunststoffenmaker AKU werd Organon in 1969 een onderdeel van AKZO, nog later van AKZO Nobel. In 2007 nam het Amerikaanse Schering-Plough Organon over van AKZO Nobel en in 2009 ging Schering-Plough samen met Merck, eveneens een Amerikaans farmacieconcern. De naam ‘Organon’ op de kenmerkende blauwe wand aan de Molenstraat is verdwenen, net als vele arbeidsplaatsen.

Ook in onze dagelijkse levenssfeer is de grote wereld binnengedrongen. We merken het aan het exotische fruit in de supermarkt, de verre vakanties, de vele Aziatische auto’s en ook bijvoorbeeld aan de jaarlijkse hulpacties van de Osse stichting Sahelp, die al dertig jaar hulpgoederen naar Burkina Faso transporteert. En Sonja van drie huizen verderop volbrengt haar eindstage van de PABO niet in Herpen, maar in Tanzania. Haar oma en opa lezen elke paar dagen haar blog op internet. Na een maand zoeken zij op hun laptop naar betaalbare vliegtickets. Ook gaan zij na of er inentingen nodig zijn. Hun reisdoel: Tanzania.

Bijdrage: Henk Buijks