startpagina
teksten Osse canon *
de 50 vensters: een overzicht
ontstaan canon
canonkaart
links
contact & colofon
zoeken

De Osse canon geeft in 50 vensters de geschiedenis weer van de gemeente Oss, vanaf de prehistorie tot aan de huidige tijd.

De Osse canon wil de lokale geschiedenis voor een breed publiek toegankelijk en laagdrempelig maken; deze canon is van én voor iedereen in de gemeente Oss.

  vorig venster volgend venster
 
  Geloof en bijgeloof
3. Geloof en bijgeloof
  600 - 800
 

Over de komst van het christendom naar Noord-Brabant is vrijwel niets bekend. Vaak wordt in dit verband Willibrord genoemd, maar die heeft hier vrijwel zeker nooit gepreekt. Toch is hij de beschermheilige geworden van de parochies Oss, Berghem en Demen. Ook het putje op de Osse heide is naar hem genoemd. En in heel de Meierij van Den Bosch vinden we Willibrorduskerken. De populariteit van deze heilige is te danken aan de vele rechten en bezittingen die hij en het klooster Echternach in Luxemburg in onze streken hadden. Daar stierf Willibrord ook in 739.

Lambertus en Hubertus hadden meer met de komst van het christendom te maken. Rond 700 na Christus waren zij na elkaar bisschop van Luik. Niet dat zij hier zelf rondtrokken, maar zij hebben vermoedelijk wel missionarissen gestuurd. Niet verwonderlijk dus dat Brabant tal van Lambertuskerken telt. Binnen de gemeente Oss alleen al staan er twee: in Haren en Huisseling. En Hubertus is de patroonheilige van Herpen.
De Frankische of Merovingische koningen hadden belang bij de uitbreiding van het christendom. Wie bekeerd was, kwam in hun invloedssfeer. In 800 liet één van hen, Karel de Grote, zich in Rome kronen tot keizer. Op dat moment was vrijwel heel Nederland christen geworden en onderworpen aan het Frankische gezag.

De komst van het christendom maakte geen absoluut einde aan oudere vormen van geloof, die ook wel bijgeloof worden genoemd. Bestaande feesten werden gewoon omgetoverd tot christelijke feestdagen: zo kwam Kerstmis in de plaats van het Midwinterfeest en verrezen houten kerkjes op plaatsen waar vroeger Wodan en andere goden werden vereerd. Mogelijk is het Willibrordusputje, waar ooit een Willibrordusboom en een kapel stonden, zo’n oeroude religieuze plek. Nog in 1840 kwamen mensen van heinde en ver hierheen om te bidden onder de eikenboom en water uit de put te drinken. Dat hielp onder andere tegen koorts.

Tegenwoordig rijden er auto’s vlak langs het Willibrordusputje, maar iets van de geheimzinnige sfeer van vroeger is er blijven hangen.

Bijdrage: Henk Buijks

Links:
Wandelroute Willibrordusputje